Πέντε Λεπτά με τον Zach Lowe

H εξέλιξη των analytics, το κείμενο για Ginobili, οι Ευρωπαίοι ως εδραιωμένη τάση, και το match-up των επόμενων NBA Finals.

 

Ο Zach Lowe είναι για την μπασκετική δημοσιογραφία ό,τι είναι ένας πρόεδρος για έναν οργανισμό του ΝΒΑ: στα κείμενά του περιέχεται κάθε πτυχή του παιχνιδιού, εντός ή εκτός παρκέ, από αγωνιστικές τάσεις και μετρήσεις αποτελεσματικότητας, όπου αποτελεί έναν γνωστό υπέρμαχο των προηγμένων στατιστικών, μέχρι λεπτομέρειες για τις διάφορες μασκότ και τα σχέδια στις φανέλες των ομάδων. Η ευρύτερη κάλυψή του, είτε πρόκειται για τις γνωστές λίστες του είτε για τις εις βάθος αναλύσεις του, αναδεικνύει πάντα τη φωνή ενός απολαυστικού γραφιά, έχοντας προσθέσει την οικειότητα με την επιστημονική γνώση κι ένα πάντα στοχευμένο ρεπορτάζ.

Κάποια στιγμή, πριν την ανέλιξή του στο δημοσιογραφικό star-system της μπασκετικής Αμερικής, τον αποκάλεσαν το μέλλον της αθλητικής δημοσιογραφίας, αλλά αυτή η απεικόνιση υπονοεί την αφέλεια ενός θετικιστικού σφάλματος, και πιο συγκεκριμένα την πεποίθηση πως ό,τι υπερβαίνει το παρόν θα είναι κομμάτι του μέλλοντος. Αυτό ισοδυναμεί με το να ισχυριστεί κανείς πως ο Joel Embiid αποτελεί το μέλλον στη θέση του σέντερ, απλώς επειδή είναι αδύνατον σχεδόν να κατανοήσουμε διαφορετικά τη μοναδικότητα του skill-set του. Ένα μέρος του μέλλοντος βρίσκεται πράγματι εκεί, αλλά οφείλουμε -τουλάχιστον στ’ όνομα μιας μετριοπάθειας- να αποφύγουμε την απεικόνιση του τελευταίου σ’ αυτόν τον τόσο αισιόδοξο τόνο —σε κάθε εποχή, υπάρχει μόνος ένας περιορισμός βαθμός χαρισματικότητας, μόνο τόσοι Joel Embiid και Zach Lowe.

Συναντήσαμε τον Lowe στο Air Canada Center, λίγο πριν τον πρόσφατο αγώνα των Raptors ενάντια στους Sixers.

Πάρα την έμφαση στα προηγμένα στατιστικά, τα κείμενα σας είναι γεμάτα μικρές και μεγάλες ιστορίες. Υπάρχει μια γραμμή που χωρίζει την ανάλυση από την αφήγηση;

Προσπαθώ να κάνω και τα δύο. Αν επικεντρωθείς αποκλειστικά στο ένα ή το άλλο, θα χάσεις μέρος της ιστορίας. Επιπλέον, αν γράφω αποκλειστικά στατιστικές αναλύσεις, μεγάλο μέρος του κοινού δεν θα τις διαβάζει, επειδή είναι βαρετές. Οπότε, προσπαθώ να τα συνδυάζω.

Ήδη σε κάθε ομάδα συλλέγονται κατά κόρον βιομετρικά δεδομένα, αλλά πόσο πιθανόν είναι να περάσουμε και σε ψυχομετρικές μετρήσεις; Θα μπορούν κάποτε οι ομάδες να συλλέξουν δεδομένα σχετικά με το πως σκέφτεται και αποφασίζει ένας παίκτης;

Οι ομάδες ήδη προσπαθούν να κινηθούν προς αυτήν την κατεύθυνση, αλλά είναι ακόμα νωρίς. Απ’ όσα έχω ακούσει εγώ, η όλη προσπάθεια βρίσκεται ακόμη σε αρχικό στάδιο, και δεν είμαι ακόμη βέβαιος σχετικά με το τι ακριβώς αποκαλύπτουν τα σχετικά δεδομένα. Οι ομάδες θα προσπαθήσουν και, σε δέκα ή είκοσι χρόνια, κανείς δεν ξέρει πως θα μοιάζει το συγκεκριμένο τοπίο, αλλά, χωρίς αμφιβολία, αυτός είναι ο τελικός στόχος.

Παρακολουθείτε καθόλου Ευρωπαϊκό μπάσκετ;

Συντονίζομαι, ενίοτε, στα καλοκαιρινά τουρνουά, αλλά όχι κατά τη διάρκεια της σεζόν.

Έχετε γράψει εκατοντάδες άρθρα —κι όμως, το κείμενό σας για τον Ginobili είναι καρφιτσωμένο στο twitter σας για αρκετό καιρό. Θα μας πείτε γιατί;

Βασικά, μου αρέσει. Είναι το κείμενο για το οποίο πιθανότατα δούλεψα το περισσότερο και σίγουρα αυτό για το οποίο πήρα τις περισσότερες συνεντεύξεις. Όταν γράφεις για τους Spurs, κι ειδικά για έναν παίκτη τους για τον οποίο έχουν γραφεί τόσα πολλά, είναι πάντα μια πρόκληση να βρεις πράγματα που ο περισσότερος κόσμος δεν γνωρίζει, και νομίζω πως πέτυχα σε αυτό. Επιπλέον, πίστευα πως θα είχε ήδη αποσυρθεί, αλλά συνεχίζει να παίζει —οπότε, πρέπει να το κρατήσω εκεί!

Το 2013, όταν γράψατε το κείμενο σχετικά με τους Raptors και τον τρόπο που χρησιμοποιούσαν τα προηγμένα στατιστικά, πολλές ομάδες δεν είχαν αποδεχτεί πλήρως τη σημασία τους. Πόσο έχει αλλάξει αυτό σήμερα;

Ακόμα και τότε, πιθανότατα κάθε ομάδα είχε τουλάχιστον ένα πόστο αφιερωμένο στη συλλογή και χρήση των προηγμένων στατιστικών. Σήμερα, κάθε ομάδα έχει τρεις ή τέσσερις τέτοιες θέσεις, κάτι πιο κοντά σε κανονικό τμήμα, κι όλοι χρησιμοποιούν τις κάμερες SportVU, οπότε πλέον βρισκόμαστε σ’ ένα πολύ πιο προχωρημένο στάδιο. Αυτό που έκαναν τότε οι Raptors θεωρούνταν πρωτοποριακό, αλλά σήμερα πολλές ομάδες έχουν φτάσει σ’ ένα αντίστοιχο επίπεδο.

Σε γενικές γραμμές, ποιο είναι το επίπεδο συγχρονισμού μεταξύ τμήματος analytics και παικτών/προπονητών;

Θεωρώ πως η επίτευξη αυτού του συγχρονισμού είναι η μεγαλύτερη πρόκληση για κάθε ομάδα. Υπάρχει ένας μεγάλος όγκος πληροφοριών που δεν θα’ πρεπε καν να φτάνει στους παίκτες, επειδή τα δείγματα είναι πολύ εύθραυστα κι εξαρτώνται από πολλές παραμέτρους. Αν είσαι προπονητής, δεν θέλεις να σκέφτονται τόσο όταν παίζουν, επειδή πρώτα πρέπει πάντα να αντιδρούν ενστικτωδώς. Αλλά και πάλι, θα υπάρχει πάντα διαφορά μεταξύ του τι πιστεύει η διοίκηση και τι πιστεύει ένας προπονητής. Ο μεταξύ τους συγχρονισμός θα είναι πάντα πρόκληση.

Ευρωπαίοι και διεθνείς παίκτες κυριαρχούν στη λίγκα δίχως προηγούμενο: Embiid, Porzingis, Jokic, Γιάννης, ο Doncic θα έρθει πιθανότητα του χρόνου. Είναι αυτό κάτι που βλέπετε ως εδραιωμένη τάση;

Χωρίς καμιά αμφιβολία —εννοώ, είναι κάτι που έχει ήδη καθοριστεί. Είναι κάτι που θα συνεχίσει να συμβαίνει. Το ΝΒΑ είναι μια παγκόσμια λίγκα και οι καλύτεροι διεθνείς παίκτες θα βρίσκονται σ’ αυτήν. Οι ομάδες έχουν scouts σ’ ολόκληρο τον κόσμο και κάθε χρόνο ανεβαίνει το ποσοστό των παικτών που έχουν γεννηθεί εκτός Αμερικής, κι αυτό είναι κάτι που δεν πιστεύω ότι θ’ αλλάξει.

Τελευταία ερώτηση: πιστεύετε πως ενδεχόμενο matchup στα play-off μεταξύ Warriors και Rockets θα καθορίσει τον φετινό πρωταθλητή;

Ποτέ δεν θα μπορούσα να ξεγράψω τον Lebron, ποτέ. Αν αυτός και οι Cavs είναι υγιείς, τότε θεωρώ πως θα έχει κάτι να πει επί του θέματος —ούτε και θα μπορούσα ποτέ να ξεγράψω τους Spurs!