David West: Θέσει Βετεράνος και Φύσει Ηγέτης

Ένας παίκτης που έχει ζήσει τα πάντα παραθέτει εικόνες κι εντυπώσεις λίγο πριν το τέλος του δρόμου.

Κάθε φορά που ένας αναγνωρισμένος παίκτης έχει την ελευθερία να επιλέξει την επόμενη ομάδα της καριέρας του, βρίσκεται μπροστά στο αιώνιο δίλημμα: τα λεφτά ή τη δόξα; Την οικονομική ασφάλεια ή μια προσπάθεια για το δακτυλίδι;

Ο David West, αφού εξασφάλισε το πρώτο, στόχευσε αποκλειστικά στο δεύτερο: το καλοκαίρι του 2015, αρνήθηκε την option του με τους Indiana Pacers και υπέγραψε στους Spurs. Τη επόμενη χρονιά, ψάχνοντας τρόπο να πλησιάσει περισσότερο στο μεγάλο του στόχο, αρνήθηκε την option με την ομάδα του San Antonio και υπέγραψε στους Warriors. Η ιστορία του είχε happy end: ο καλός στο τέλος κερδίζει – αλλά η ιστορία του ακόμα δεν έχει τελειώσει.

Τι τον ωθεί να συνεχίζει; Ποιο είναι το κίνητρο το οποίο, στα 37 του χρόνια κι έχοντας βιώσει ήδη τη μπασκετική ολοκλήρωση στις διάφορες μορφές της, τον κρατά ακόμα στα παρκέ;

Τον ρωτήσαμε καθώς προετοιμαζόταν στο Toronto για τον αγώνα ενάντια στους Raptors, τον μοναδικό της ομάδας του στον Καναδά τη φετινή σεζόν. Μετακινεί ελαφρώς τα ακουστικά του προς τα πάνω κι ετοιμάζεται ν’ απαντήσει. Προς στιγμήν, αναρωτηθήκαμε αν τα λόγια έφτασαν στ’ αυτιά του ανακατεμένα με ήχους, στίχους, και νότες – τους ίδιους που τραγουδούσε μόνος του, κοιτώντας το κενό σαν σε άσκηση αυτοσυγκέντρωσης, λίγο πριν του θέσουμε την ερώτηση.

“Να κερδίσω ξανά. Αυτό είναι το μόνο που σκέφτομαι. Θέλω να νιώθω μέρος αυτής της διαδικασίας. Η νίκη προσφέρει ένα μοναδικό συναίσθημα. Θέλω να βρίσκομαι στην κορυφή. Είμαι ακόμα εδώ γι’ αυτό το ταξίδι“, απάντησε.

Οι πιθανότητες είναι με το μέρος του. Οι Warriors είναι και πάλι το απόλυτο φαβορί. Από πολλές απόψεις, φέτος βρίσκονται σε καλύτερη θέση: μετά τις προσθαφαιρέσεις που έκαναν το προπέρσινο καλοκαίρι, οι οποίες προκάλεσαν σεισμικές δονήσεις σε όλο το ΝΒΑ, φέτος οι άγνωστοι και απρόβλεπτοι παράγοντες είναι εμφανώς περιορισμένοι.

Πως θα προσαρμοστεί ο Durant; Θα μπορέσει να συνυπάρξει με τον Curry; Τι θα σημαίνει η έλευσή του για τις προσπάθειες του Thompson και πόσο θα επηρεαστεί ο ρόλος του Draymond Green; Υπάρχουν αρκετές ποιοτικές λύσεις στον πάγκο; Όλες αυτές είναι προπέρσινες ερωτήσεις – όλες έχουν ήδη απαντηθεί.

Τι μένει; Το πιο δύσκολο κομμάτι.

“Τώρα πρέπει να μείνουμε στην κορυφή. Κάθε χρονιά είναι διαφορετική. Έχουμε διατηρήσει τον περσινό μας κορμό χωρίς αλλαγές. Πλέον ξέρουμε καλά ο ένας τον άλλον. Για μας ο στόχος είναι να διατηρήσουμε την απόδοσή μας σ’ ένα συγκεκριμένο επίπεδο και, ταυτόχρονα, να μείνουμε όσο πιο υγιείς μπορούμε κατά τη διάρκεια της χρονιάς για να είμαστε έτοιμοι στα play-off“, μας εξηγεί.

Η αγωνιστική τους ομοιογένεια είναι, εν μέρει, προϊόν της έμφασης που τοποθετεί ο οργανισμός στην έννοια του συνόλου – κάτι που δεν κάνουν πολλοί σ’ αυτό το επίπεδο. Η λίστα είναι μικρή: οι Warriors και οι Spurs – δυο ονόματα, δυο παραδείγματα, δυο πρότυπα για όλο το ΝΒΑ.

Ο West είναι από τους λίγους που έχουν αγωνιστεί και στις δύο ομάδες. Όταν τον ρωτάμε αν μπορεί να διακρίνει διαφορές ή ομοιότητες μεταξύ των δύο οργανισμών, αφού αναγνωρίζει την κοινή τους αφετηρία σε θέματα κουλτούρας, μας σπρώχνει σε μια πιο αγωνιστική κατεύθυνση:

“Η μεγάλη διαφορά μεταξύ των δύο είναι ο τρόπος παιχνιδιού. Στο San Antonio υπάρχει ένα αυστηρό σύστημα, το οποίο οφείλει να ακολουθεί ο καθένας. Εδώ, στους Warriors, υπάρχει μεγαλύτερη ελευθερία και λίγες κινήσεις μας πάνω στο παρκέ είναι προκαθορισμένες. Το κοινό τους στοιχείο είναι ο τρόπος που θέλουν να αντιμετωπίζεις τον αντίπαλο όποτε βρίσκεται σε ανισορροπία ή σε μια αντίστοιχη κατάσταση. Αλλά αυτά ισχύουν κατά βάση για την επίθεση. Η άμυνα, και η έμφαση που δίνουν και οι δύο ομάδες σε αυτό το κομμάτι, είναι η μεγαλύτερη μεταξύ τους ομοιότητα“, υποστηρίζει.

Η εμπειρία του από περιβάλλοντα πρωταθλητισμού, ο χαρακτήρας, η συνέπεια, κι η σταθερότητά του, ο σεβασμός που αποδίδει και αποπνέει – κάθε στοιχείο της παρουσίας του τον καθιστά ηγέτη σε μια ομάδα με τέσσερις super-star. Ο West ισορροπεί ανάμεσα στις δυναμικές προσωπικότητες που έχουν γεμίσει τ’ αποδυτήρια των Warriors και ταυτόχρονα προσπαθεί να τις ισορροπήσει μεταξύ τους. Είναι ο μόνος, από παίκτες και προπονητές, που πετυχαίνει στο πιο δύσκολο καθήκον αυτού του ρόλου: στο να ηρεμεί τον Draymond Green, ο ακραίος συναισθηματισμός του οποίου ακροβατεί μεταξύ ευεργετικών και βλαπτικών συνεπειών.

Ποια είναι η σχέση του μαζί του; Η απάντηση του West δεν δείχνει κάτι περισσότερο από μια τυπική σχέση μεταξύ δύο συμπαικτών:

“Έχουμε καλή σχέση. Προσπαθώ, όποτε μπορώ, να προσφέρω κάτι σαν καθοδήγηση. Είναι καλός συμπαίκτης, κι ένας από τους καλύτερους παίκτες της ομάδας. Εγώ προσπαθώ πάντα να είμαι υποστηρικτικός“.

Είναι, ωστόσο, ο τόνος της φωνής του David West που φανερώνει με μεγαλύτερη σαφήνεια τη φύση της ηγετικής του παρουσίας: κοφτός και αυστηρός, με μια βραχνάδα που αποδίδει στη φωνή του μια χαρακτηριστική επιβλητικότητα, δεν χρειάζεται πάντα να μιλάει για να γίνεται κατανοητός. Ο Steve Kerr έχει πει γι’ αυτόν: “Δεν μιλά συχνά, γιατί αναγνωρίζει πως αυτό χρειάζεται μόνο σε συγκεκριμένες περιστάσεις. Ξέρει ακριβώς ποιες είναι αυτές οι περιστάσεις“.

Παράλληλα, ο West ποτίζει τα αποδυτήρια μ’ έναν πλούτο εξωμπασκετικών αναφορών, στη σημασία των οποίων αναφέρεται συχνά ο Gregg Popovich. Σε μια ομάδα ΝΒΑ, όπου η ένταση της στοχοπροσήλωσης βρίσκεται σε βαθμό απόλυτο, είναι σημαντικό να υπάρχει ένα συγκριτικό κριτήριο που θυμίζει σε όλους τους εμπλεκόμενους πως αυτή είναι απλά μία ακόμη εμπειρία, ένας ακόμα τρόπος σύγχρονης ζωής.

Παραθέτουμε απόσπασμα από παλαιότερη συνέντευξη του West που αποδίδει ακριβώς αυτήν την πλευρά του:

“Μορφώνομαι διαρκώς. Έχω επενδύσει σ’ εταιρίες σχετικές με μορφές ανανεώσιμης ενέργειας. Ασχολούμαι με επιχειρήσεις σε διεθνές επίπεδο. Ασχολούμαι με επιχειρήσεις σε τοπικό επίπεδο. Έχω αποκτήσει τη δική μου ακίνητη περιουσία. Έχω επενδύσει σε διάφορες μετοχές. Έχω διάφορα μερίδια σε διάφορες εταιρίες. Ασχολούμαι με πάρα πολλά διαφορετικά πράγματα. Είμαι, απλά, σε μια καλή θέση“.

Περνάει, όπως έχει πει, τουλάχιστον τρεις ή τέσσερις ώρες την ημέρα διαβάζοντας. Είναι το μόνο που κάνει όταν έχει ελεύθερο χρόνο. Η βιβλιοθήκη του αποτελείται από εκατοντάδες βιβλία. Το μεγαλύτερο της μέρος είναι αφιερωμένο σε βιβλία ιστορίας – γενικής, αφρικανικής, και αφροαμερικανικής κατεύθυνσης.

Τι διαβάζει αυτήν την εποχή;

“Διαβάζω ένα βιβλίο που λέγεται Stamped from the Beggining (Η ελληνική μετάφραση θα μοιάζει κάπως έτσι: Σφραγισμένος εκ γενετής). Εξιστορεί την ιστορία των ρατσιστικών ιδεών, περιγράφοντας το πως ξεκίνησαν και πως εξελίχθηκαν στη συνέχεια. Είναι ένα πολύ καλό βιβλίο“, μας απάντησε.

Οι κριτικοί συμφωνούν μαζί του: το βιβλίο, συγγραφέας του οποίου είναι ο Ibram Kendi, απέσπασε το National Book Award για το 2016, ένα από τα πιο επιδραστικά αμερικανικά λογοτεχνικά βραβεία, πήρε αποθεωτικές κριτικές και παρέμεινε για καιρό στη λίστα των Best Seller των New York Times. Ο τίτλος του, μαζί με το εν γένει ανήσυχο πνεύμα του West το οποίο συχνά βρίσκεται εντός κοινωνικοπολιτικής επικαιρότητας, καθιστούν την επόμενη μας ερώτηση αναπόφευκτη: “Ήδη απάντησες σε όσα είπε πρόσφατα ο Donald Trump για την Αϊτή και τις υπόλοιπες χώρες. Έχεις κάτι να προσθέσεις;”.

“Πρόκειται για λόγια απρεπή, τα οποία βρίσκονται εκτός τόπου και χρόνου. Αποκαλύπτουν έναν εξαιρετικά οπισθοδρομικό τρόπο σκέψης. Θεωρώ πως ο κόσμος κινείται προς μία διαφορετική κατεύθυνση κι ο Donald Trump είναι από εκείνους τους ανθρώπους που προσπαθούν να επαναφέρουν απόψεις και καταστάσεις που οι περισσότεροι έχουν ήδη ξεπεράσει κι αφήσει πίσω τους“.

Κάπως έτσι, στα 37 του, βρίσκεται στο κέντρο του αθλήματος που επέλεξε να υπηρετήσει: αναγνωρίζοντας πως το άθλημα του, οποιοδήποτε άθλημα, δεν βρίσκεται στο κέντρο της ζωής.

Σκέφτεται, λοιπόν, ήδη το μετά:

“Είναι κάτι που σκέφτομαι κάθε μέρα, αλλά προς το παρόν πρέπει να προετοιμαστώ για τον επόμενο αγώνα“.

Αυτό, άλλωστε, έκανε πάντα. Προετοιμαζόταν για την επόμενη μάχη, με στόχο να φτάσει κάποια στιγμή στο τέλος του δρόμου, εκεί όπου βγαίνει η μεγάλη φωτογραφία. Το κατάφερε και τώρα κοιτάζει τον επόμενο στόχο. Να μείνει εκεί για άλλη μία χρονιά.