Πέντε καθοριστικές φάσεις του Game 1 στο μικροσκόπιο.
Το ζευγάρι των τελικών, στην τέταρτη διαδοχική συνάντηση των δύο ομάδων σε αυτό το σημείο της σεζόν, έγινε δεκτό από κοινό και δημοσιογράφους με μια κάποια δυσφορία, με κάθε γραμμάριο ενθουσιασμού κι ανυπομονησίας να έχει αντικατασταθεί από την αδιάφορη αίσθηση μιας επικείμενης επανάληψης: Ξέρω πως θα πάει, το έχω ξαναδεί…
Δικαιολογημένο συναίσθημα, αλλά όχι ακριβώς ορθολογικό. Ο χθεσινός αγώνας ήταν η πρώτη ένδειξη πως οι συγκεκριμένες ομάδες, για άλλη μια χρονιά, ήταν το καλύτερο ζευγάρι που μπορούμε να έχουμε όταν η Ανατολή παίζει απέναντι στη Δύση.
Πάμε να δούμε προσεκτικά, βήμα-βήμα, τις τελευταίες φάσεις του χθεσινού παιχνιδιού:
- Το φάουλ που έκανε/κέρδισε ο Durant
Ο Durant προσπαθεί να βρει χώρο για τη διείσδυση, περνάει τον Jeff Green και, έχοντας πάρει και τα δύο βήματα, πέφτει πάνω στον LeBron, ο οποίος στο μεταξύ στήνεται για επιθετικό. Οι διαιτητές σφυρίζουν την παράβαση στον Durant, αλλά αποφασίζουν να κοιτάξουν το βίντεο. Τελικά, αντιστρέφουν το σφύριγμα, και μετατρέπουν το επιθετικό φάουλ που καταλογίστηκε αρχικά στον Durant σε αμυντικό στον LeBron. Ο Durant ευστοχεί στις δύο βολές κι ισοφαρίζει το παιχνίδι.
Η φάση, ως καθοριστική στην εξέλιξη του χθεσινού παιχνιδιού, έχει σηκώσει δικαίως μεγάλη συζήτηση, κι αποτελεί την ναυαρχίδα των Cavs στα έντονα παράπονά τους για τη διαιτησία. Ας προσπαθήσουμε να απαντήσουμε στις βασικές ερωτήσεις που ανακύπτουν.
Ήταν σωστά τοποθετημένος ο LeBron;
Όχι. Παρόλο που ο κανονισμός του δίνει μια μικρή ευελιξία στον τρόπο που θα τοποθετήσει το σώμα του, είναι εμφανές -από το παραπάνω βίντεο που περιλαμβάνει πολλά replay από διαφορετικές γωνίες- πως εδώ δεν έχει προλάβει να πάρει θέση. Δεν είναι σταθερός, δεν έχει τοποθετήσει το σώμα του κάθετα, συνεχίζει να κινείται μέχρι τη στιγμή της σύγκρουσης. Υπό αυτήν την έννοια, η αντιστροφή του σφυρίγματος είναι σωστή, αλλά…
Είχαν δικαίωμα οι διαιτητές να καταφύγουν στην εξέταση του βίντεο;
Ο κανονισμός εδώ αναφέρει πως χρήση του βίντεο μπορεί να υπάρξει μόνο για να αποφασιστεί αν ο παίκτης που παίρνει το επιθετικό βρίσκεται εντός ή εκτός της restricted area. Ο LeBron βρίσκεται ξεκάθαρα εκτός:
Αυτό πρακτικά σημαίνει πως ο διαιτητής όφειλε να έχει συνειδητοποιήσει από την κανονική ροή του αγώνα πως ο LeBron βρίσκεται εκτός, και επί αυτού δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία, άρα δεν μπορεί να καταφύγει στην εξέταση του βίντεο. Ωστόσο, οι διαιτητές ισχυρίστηκαν πως δεν ήταν βέβαιοι κατά την κανονική διάρκεια για τη θέση του LeBron, και γι’ αυτό κατέφυγαν στο βίντεο, κάτι που, αν το κάνουν, μπορούν να κρίνουν ένα σφύριγμα στην ολότητά του, κρατώντας ή αντιστρέφοντάς το για οποιοδήποτε λόγο.
Οι Cavs, μαζί με πολλούς ακόμα, θεωρούν πως οι διαιτητές απλώς δεν ήταν σίγουροι για το σφύριγμα και γι’ αυτό είδαν το βίντεο, αφού ο LeBron ήταν τόσο φανερά εκτός προστατευμένης περιοχής. Αφού υπήρξε σφύριγμα, συνεχίζουν, αυτό δεν μπορούσε να ανατραπεί. Οι διαιτητές αντιτάσσουν πως, τελικά, πολύ κακό για το τίποτα, αφού το σφύριγμα κατέληξε να είναι σωστό.
Εν ολίγοις: οι διαιτητές πήραν τη σωστή απόφαση, αλλά οδηγήθηκαν σε αυτήν ακολουθώντας μια μάλλον παράτυπη διαδικασία.
- Lay-up του LeBron μετά το Time-out.
Ο Durant ευστοχεί στις δύο βολές τις προηγούμενης φάσης κι ο Tyronn Lue παίρνει time-out. Όταν οι ομάδες επιστρέφουν, υπάρχει μια ερώτηση στην άκρη του μυαλού όσων παρακολουθούν το παιχνίδι: θα επιχειρήσουν οι Cavs μια ολόκληρη επίθεση ή θα ψάξουν ένα γρήγορο σουτ που θα τους δώσει μία ακόμη ευκαιρία πριν τη λήξη του αγώνα;
Η ερώτηση είναι η αντανάκλαση ενός debate που διεξάγεται τα τελευταία χρόνια στο ΝΒΑ: τί είναι καλύτερο; Μία ορθά εκτελεσμένη και ολοκληρωμένη επίθεση ή δύο σουτ υπό πολύ πιο δύσκολες προϋποθέσεις; Η άποψη της πλειοψηφίας των στατιστικολόγων: δύο σουτ είναι πάντα καλύτερα από ένα.
Ο LeBron, έτσι κι αλλιώς, δεν αφήνει το παραμικρό περιθώριο για ακαδημαϊκές ανησυχίες.
Διαβάζει άμεσα τον βηματισμό του Durant, ο οποίος δείχνει ότι θα επιχειρήσει να του αποκόψει τον κεντρικό διάδρομο, δίχως όμως η απόφασή του αυτή να είναι συγχρονισμένη με την αντίστοιχη του Curry, ο οποίος μαρκάρει τον George Hill που ετοιμάζεται να δώσει το screen. Βάσει της τακτικής των Warriors στο υπόλοιπο παιχνίδι, η απόφαση του Durant είναι λάθος, αφού μετά το screen οι Warriors απλά θα πήγαιναν σε switch, κάτι για το οποίο φαίνεται να ετοιμάζεται ο Curry. Αυτή είναι μόνο μία από τις στιγμές που η άμυνα των Warriors -και του Durant, πιο συγκεκριμένα- ενήργησε λανθασμένα στο χθεσινό παιχνίδι.
Ο LeBron έχει πλήρη συνείδηση της κατάστασης. Με τη βοήθεια του Curry μακρυά, απλώς κάνει δύο δυναμικές τρίπλες και κόβει την άμυνα των Warriors στα δύο, παίρνοντας εύκολα τα βήματα για κάτι που μοιάζει ότι θα είναι ένα ακόμα εντυπωσιακό tomahawk κάρφωμα, αλλά καταλήγει σε υπό πίεση lay-up. Η αμυντική αντίδραση του Draymond Green είναι, όπως πάντα, άμεση, και προλαβαίνει να βάλει το σώμα του ανάμεσα στον James και το καλάθι. Το ότι η αντίδραση είναι άμεση, βέβαια, δεν σημαίνει ότι είναι κι αρκετή —όχι σ’ αυτό το σημείο του γηπέδου, και σίγουρα όχι απέναντι στον LeBron.
Ο τρόπος που μαζεύει την μπάλα με τα δύο χέρια, ενώ ετοιμαζόταν για κάρφωμα με το ένα, αλλάζοντας τρεις φορές το σημείο από το οποίο ετοιμάζεται να εκτελέσει, απορροφώντας ταυτόχρονα την τρομακτική πίεση που του βάζει ένα σώμα με το βάρος και την αμυντική ορμή του Draymond Green, είναι ένας μοναδικός συνδυασμός φυσικής δύναμης και θείας χάρης, τέχνης και τεχνικής, σώματος και μυαλού.
Η φάση αποτελεί την clutch επιβεβαίωση μιας μεγαλειώδους, instant-classic εμφάνισης. O James τελείωσε τον αγώνα με 48 λεπτά, 51 πόντους, 19/32 σουτ, 8 ριμπάουντ, 8 ασίστ (οι οποίες θα μπορούσαν να είναι πολύ περισσότερες αν οι συμπαίκτες του ήταν λίγο πιο εύστοχοι), ένα κλέψιμο, μία τάπα, και 5 λάθη.
Μια ολοκληρωμένη απεικόνιση της χθεσινής του παρουσίας:
Αυτήν τη στιγμή, ο James βρίσκεται πολλά επίπεδα μακρυά από τον δεύτερο καλύτερο παίκτη της λίγκας, όποιος κι αν είναι αυτός. Έχει, πλέον, μια τεράστια εμπειρία, χωρίς να υπάρχει κατάσταση ή συνθήκη που δεν έχει αντιμετωπίσει, έχοντας παράλληλα φτάσει έναν βαθμό τεχνικής τελείωσης και, ίσως το σημαντικότερα και πιο απρόσμενο, έχοντας διατηρήσει σχεδόν στο ακέραιο τα αθλητικά του προσόντα —στα 33 του χρόνια και μετά από 15 σεζόν. Ο συνδυασμός των τριών αυτών παραμέτρων συνεπάγεται την αγωνιστική του πτήση σε δυσθεώρητα ύψη.
Ο τρόπος που προσέγγισε τον αγώνα, υποβάλλοντας τον εαυτό του σε μια εξοντωτική μικροδιαχείριση κάθε αγωνιστικής υπο-πτυχής που προέκυψε, χτίζοντας το αριστούργημα του μία φάση τη φορά, ήταν σαν να παρακολουθεί κανείς τον Jackson Pollock να περπατά πάνω σ’ έναν πελώριο καμβά, αφήνοντας σε κάθε του βήμα λίγη μπογιά και πολλές υποσχέσεις μεγαλείου, ελέγχοντας μ’ έναν υπερφυσικό τρόπο ένα πελώριο μοτίβο που οι περισσότεροι δεν μπορούν καν να συλλάβουν.
- Goal-foul του Stephen Curry
O Curry βρίσκεται στη δεξιά πλευρά, έχοντας την μπάλα στο αριστερό χέρι και, φαινομενικά, περιμένοντας τον Durant να έρθει για το pick-n-roll. Ο Durant, πράγματι, πλησιάζει, κι ενώ δείχνει έτοιμος να τοποθετηθεί για το screen απλώς συνεχίζει την κίνηση του (κάτι που οι Αμερικανοί αποκαλούν slip screen) κι αδειάζει τον χώρο για τον Curry. Η απειλή του μεταξύ τους pick-n-roll, ωστόσο, της πιο θανατηφόρας 2vs2 συνεργασίας στο σημερινό μπασκετικό τοπίο, είναι αρκετή για να βγάλει εκτός αμυντικής ισορροπίας τόσο τον J.R Smith, ο οποίος έτσι κι αλλιώς είναι επιρρεπής σε απώλεια συγκέντρωσης, όσο και το LeBron που δεν έχει άλλη επιλογή από το να ακολουθήσει τον Durant στο τρίποντο.
Ο χώρος ανοίγει κι ο Curry επιτίθεται. Ο Korver, αρχικά, και ο Kevin Love, στη συνέχεια, βρίσκονται αμφότεροι εκτός θέσης, μένοντας κοντά σε μέτριους σουτέρ ενώ θα’ πρεπε να έχουν κλείσει προστατεύοντας τη ρακέτα τους. Τα αμυντικά λάθη των Cavs συνεχίζονται με τον Love να κατεβάζει άγαρμπα το χέρι του, έχοντας ελάχιστες πιθανότητες για την τάπα, και κάνοντας το φάουλ που φέρνει τους Warriors -με την εύστοχη βολή που ακολούθησε- από το -2 στο +1.
- Η πάσα του LeBron στον George Hill
Όσα συνέβησαν πριν τη στιγμή που αρχίζει το παραπάνω gif: ο LeBron, έχοντας πάνω του τον Draymond, κατεβάζει την μπάλα και ετοιμάζεται για picn-n-roll με τον George Hill, επιζητώντας το switch που θα φέρει πάνω του τον Steph Curry. Μετά το pick των δύο, ωστόσο, κι ενώ ο Curry αναλαμβάνει πράγματι τον LeBron, ο Draymond Green ακολουθεί και πηγαίνει για παγίδα, με προφανή στόχο να βγάλει την μπάλα από τα χέρια του LeBron. Το καταφέρνει: ο LeBron πασάρει στον Hill, αλλά ζητάει και παίρνει ξανά αμέσως την μπάλα, έχοντας -σε μια πρώτη ανάγνωση- πετύχει τον αρχικό του σκοπό: πλέον αυτός που τον μαρκάρει είναι ο Curry.
Αυτή είναι η στιγμή που αρχίζει το gif κι η άμυνα των Warriors μοιάζει κάπως έτσι:
Το gravity του LeBron, σε αυτό το σημείο του αγώνα και με την εμφάνιση που έχει κάνει, είναι, απλά, τρομακτικό. Ο Durant και ο Green, δύο από τους καλύτερους και πιο μεγαλόσωμους αμυντικούς των Warriors, έχουν παρατήσει τελείως τους παίκτες, παίρνοντας τέτοιες θέσεις που η διάταξη τους θυμίζει περισσότερο ζώνη παρά man-to-man. Η οδηγία είναι σαφής: οποιοσδήποτε άλλος εκτός του LeBron.
Ο LeBron το ξέρει και για μερικά δευτερόλεπτα απλώς περιμένει: διαβάζει τη φάση και υπολογίζει τα δεδομένα. Ξέρει πως με την παραμικρή κίνηση, είτε δεξιά είτε αριστερά, θα βρει μπροστά του έναν από τους δύο παίκτες των Warriors. Αξίζει, παρ’ όλα αυτά, να προσπαθήσει να πάρει την προσπάθεια μόνος του; Ποιες οι πιθανότητες επιτυχίας; Ένα δύσκολο fade-away, τέσσερα αντίπαλα χέρια, πάνω από τα οποία δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα καταφέρει να πασάρει, αν κάτι τέτοιο κριθεί αναγκαίο…
Ποια είναι η σωστή επιλογή; Ο LeBron περιμένει —ένα άνοιγμα, μια παράλειψη, ένα λάθος βήμα ή, απλώς, το γύρισμα ενός κεφαλιού προς τη λάθος κατεύθυνση, κάτι που ξέρει ότι δεν πρόκειται να συμβεί. Όλα τα μάτια είναι και θα παραμείνουν καρφωμένα πάνω του.
“Προσπαθώ πάντα, βάσει των μπασκετικών δεδομένων που έχω, να κάνω τη σωστή επιλογή”, έχει δηλώσει παλαιότερα.
Κι η επιλογή αυτή μοιάζει ξαφνικά να εμφανίζεται: ένα κόψιμο του Hill στην πλάτη του Draymond Green, διστακτικό αλλά παρ’ όλα αυτά πετυχημένο, μοιάζει να ελευθερώνει τον guard των Cavs για ένα εύκολο lay-up. Ο LeBron, ο οποίος σοφά ακόμα δεν έχει σκάσει την μπάλα στο παρκέ κρατώντας όλες τις επιλογές του ανοικτές, επιχειρεί μια laser πάσα που φαίνεται ότι θα δώσει στον ίδιο μία ακόμη ασίστ και στην ομάδα του εκ νέου το προβάδισμα.
Το αστραπιαίο φάουλ του Klay Thompson αποσοβεί αυτήν την πιθανότητα και η συνέχεια του αγώνα, εκ των υστέρων, αναδεικνύει την ακόλουθη ερώτηση: έπρεπε να είχε πάρει την προσπάθεια ο ίδιος ο James; Η απόφαση του χρήζει ανάλυσης, αλλά, λαμβάνοντας υπόψη όλα τα δεδομένα, δεν επιδέχεται αμφισβήτησης.
- The JR Smith Effect
Ο Hill ευστοχεί στην πρώτη βολή κι αστοχεί στη δεύτερη. Το σκορ είναι ισόπαλο και απομένουν 4.7 δευτερόλεπτα.
Είναι η στιγμή που τα προπονητικά κλισέ από δεδομένα γίνονται ζητούμενα:
Να είσαι πάντα συγκεντρωμένος.
Να ξέρεις τι θα κάνεις με την μπάλα πριν αυτή φτάσει στα χέρια σου.
Να έχεις πάντα επίγνωση του χρόνου και του σκορ.
Δεν υπάρχουν πολλοί παίκτες που θα μπορούσαν, σε αυτό το σημείο, να αποτύχουν και στα τρία —ο JR Smith ήταν ένας από αυτούς.
Παίρνει το επιθετικό ριμπάουντ και ο χρόνος στο κεφάλι του σταματάει, παγώνει, πανικοβάλλεται, όσο το χρονόμετρο συνεχίζει να τρέχει, όσο ο LeBron ουρλιάζει, θεατές απορούν, προπονητές και συμπαίκτες διστάζουν ή δεν προλαβαίνουν να πάρουν time out.
Αντί να εκτελέσει ή να ψάξει κάποιον συμπαίκτη του (δηλαδή τον LeBron, ακόμα κι αν τον μάρκαραν όλοι οι δημότες του Oakland), ο Smith τρέχει με ντρίπλα προς την περιφέρεια σε μια απόπειρα να ξοδέψει τα εναπομείναντα δευτερόλεπτα. Στην παράταση που ακολουθεί, οι Cavs καταρρέουν.
Σε δηλώσεις του μετά το παιχνίδι, ο JR Smith δηλώνει πως γνώριζε ότι το παιχνίδι ήταν ισόπαλο και νόμιζε πως θα του κάνουν foul ή κάποιος από τους Cavs θα ζητούσε time-out, ο Tyronn Lue έχει αντίθετη άποψη και στη συνέντευξη Τύπου αναφέρει πως ο Smith πίστευε ότι οι Cavs προηγούνται με έναν πόντο, ενώ όταν ρωτούν επαναλαμβανόμενα τον LeBron σχετικά με το τι σκεφτόταν ο συμπαίκτης του, αυτός αποχωρεί λέγοντας τρεις λέξεις:
“Be better tomorrow.”
Το αριστούργημα του LeBron James έχει σπάσει σαν κάδρο με γυάλινη επένδυση στα χέρια ενός άγαρμπου υπαλλήλου που προσπαθεί να το κρεμάσει στον τοίχο.
Θα καταφέρουν οι Cavs να μαζέψουν τα κομμάτια τους και να κάνουν ακόμα μία τέτοια εμφάνιση; Πόσα καύσιμα απομένουν στον LeBron; Θα του δώσουν οι συμπαίκτες του τη μία νίκη που του χρωστάνε;
Απαντήσεις την Κυριακή.
*Η κεντρική φωτογραφία του άρθρου ανέβηκε στο Twitter του Josh Martin (@JoshMartinNBA)
Hoop Fiction 
Leave a Reply