Δυο δεκάδες κείμενα, πολλές χιλιάδες λέξεις, μία δημοσίευση.
Ήταν για μας το καλοκαίρι που καλύψαμε Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό πιο αναλυτικά από ποτέ. Το καλοκαίρι που προσπαθήσαμε να απαντήσουμε στα περισσότερα ερωτήματα που βλέπαμε να αιωρούνται μπροστά μας –κι αν είχαμε τον χρόνο, θα είχαμε απαντήσει σε άλλα τόσα. Ήταν το καλοκαίρι που γράψαμε δεκάδες κείμενα και χιλιάδες λέξεις για τις δυο ομάδες που κρατάνε ζωντανό το ελληνικό μπάσκετ.
Διευκολύνοντας τον εαυτό μας και τους αναγνώστες της σελίδας, τα συγκεντρώσαμε όλα παρακάτω:
Παναθηναϊκός
Ολυμπιακός
*Η κεντρική φωτογραφία ανήκει στην ιστοσελίδα gazzetta
Hoop Fiction 
Ορμώμενος από τα ωραία σας τουίτ, πατάω το πρώτο λινκ περιμένοντας να δω αναφορές στη “συναισθηματική νοημοσύνη” και τη “διαχείριση των συναισθημάτων πάνω στο παρκέ” του Θανάση Αντετοκούνμπο (είχα και μια μικρή ελπίδα να δω και κάτι για “μπασκετικό IQ”).
Φυσικά δεν είδα τίποτα τέτοιο. Τίποτα ωραιότερο από την εφαρμογή διαφορετικών κριτηρίων ανά περίπτωση.
Αλλά δεν μπορώ να πω ότι ξαφνιάστηκα.
LikeLike
Έχετε δίκιο, δεν έχουμε κάνει καμιά αναφορά:
“Παρά τις πολλές μεταξύ τους διαφορές, η βασική ομοιότητα μεταξύ Green και Beverley είναι εμφανής: το παιχνίδι και των δύο βασίζεται σε μια me-against-the-world νοοτροπία, η οποία τους καθιστά διαρκώς μάχιμους, προκλητικούς, εριστικούς. Αμφότεροι βλέπουν εχθρούς παντού —κι αν δεν βλέπουν, τους κατασκευάζουν. Κινούνται συχνά πέρα από τα όρια του αντι-αθλητικού, αλλά δεν είναι εύκολο κανείς να τους κατηγορήσει γι’ αυτό αφού κάθε κομμάτι του παιχνιδιού τους είναι -από πολλές απόψεις- εκτός ορίων γενικά. Δεν πολεμούν απλά για να κερδίσουν —πολεμούν γιατί αυτός είναι ο μόνος τρόπος που μπορούν να υπάρξουν πάνω σ’ ένα παρκέ. Η κινητήρια δύναμη και των δύο είναι ο ασίγαστος θυμός τους.
Στην περίπτωση του Αντεντοκούνμπο ο θυμός είναι συχνά εκεί, αφού η ένταση στην οποία παίζει καθιστά την εμφάνισή του αναπόφευκτη, αλλά υπάρχει περισσότερο ως συνέπεια και λιγότερο ως αιτία. Ο Green κι ο Beverley για να παίξουν έτσι πρέπει να είναι ήδη θυμωμένοι. Ο θυμός του Αντεντοκούνμπο εμφανίζεται, όταν το κάνει, πάντα μετά, ως στιγμιαία αντίδραση κι όχι ως κατ’ εξακολούθηση συμπεριφορά.”
LikeLike
Εσείς έχετε δίκιο. Είναι φανερό ότι εφαρμόζετε ακριβώς τα ίδια κριτήρια…
Για τον ένα είναι αφορμή για ύμνο, για τον άλλο είναι αφορμή για επιτίμηση…
Καλή συνέχεια σε σας, το σάιτ και την ομάδα σας.
LikeLike
Αν και όταν ο Αντεντοκούνμπο αρχίσει να δημιουργεί εντάσεις με συμπαίκτες, ή να διαμαρτύρεται με τον χθεσινό τρόπο, ή να διαπλικτίζεται με τον προπονητή του δημοσίως, θα το σχολιάσουμε αναλόγως. Μέχρι τότε, μιλάμε για διαφορετικά πράγματα και άρα θα σχολιάζονται με διαφορετικό τρόπο. Πηγαίνετε στο καλό γιατί οι ανάγκες που έχετε δεν θα καλυφθούν από αυτό το site.
LikeLike